Tuvalet Kağıdı Yokken Beşerler Ne Kullanıyordu? İşte Enteresan Tahliller…
Çocukken öğrendiğimiz birinci şeylerden biri, herkesin tuvalet gereksiniminin olduğudur. Lakin insanların bu durumla başa çıkma biçimleri farklı olabiliyor. Dünyanın pek çok kısmında tuvalet kağıtları, bide ve gibisi sistemler kullanılıyor ve hatta Japonya’da işler o kadar yüksek teknolojili ve karmaşık hale dönüşebiliyor ki, yıkama ve temizleme rutini kendi kullanım kılavuzuyla birlikte gelebiliyor.
Tüm bu formüllerin ortak noktası, teknolojiyi kullanmaları. Kağıdı teknoloji olarak düşünmeyebilirsiniz, lakin çok uzun bir mühlet boyunca kağıdın Avrupa ve Amerika’ya ulaşmadığını unutmamak gerekiyor.
Neredeyse iki bin yıl evvel icat edildiği Çin’de ve çok kısa bir mühlet sonra onu benimseyen İslam dünyasında bile, beşerler çoklukla tuvalet sonrası paklığı için kağıdı kullanma alışkanlığına sahip değildi. 1857 yılına kadar dünyada maksadına yönelik tuvalet kağıdı görülmedi.
Beşerler kağıttan evvel ne kullanıyordu?
Tuvalet muhtaçlığı kozmik olsa da, tarihî olarak temizleme sistemleri mahallî gelenekler, toplumsal hiyerarşiler ve hatta iklim dahil olmak üzere birkaç nedenden ötürü değişiklik gösteriyor.
Örneğin Çin’de, toplumsal sıralamanın en üzerinde olanlar MS altıncı yüzyıla kadar erken bir periyotta tuvalet kağıdı kullanırken, bu sıralamanın daha alt kısımlarındakiler ferdî hijyen gereksinimi için spatula gibisi bambu çubukları kullanıyordu.
Roma’da kullanılan formül ise tersoryum olarak isimlendiriliyor. Bu sistem için öbür isimler ortasında xylospongium yahut çağdaş lisanda “çubuğa bağlı sünger” denebilir. Bunun diğer şahıslarla paylaşıldığını da belirtmekte yarar var.
Rastgele bir ayırma duvarı olmayan tuvaletlerin ortasında, kullanımlar ortasında sirke yahut tuzlu su içinde bekleyen çubuğa bağlı süngeri kullanmayanlar için ise, “çakıl taşları” manasına gelen Pessoi devredeydi. Bu, süratli bir silme gereksinimi duyan Antik Yunan ve Romalılar için bir öteki tercih edilen seçenekti.
