Sinemalardaki Psikopatlar Ne Kadar Gerçek? İşte “En Gerçek” 3 Psikopat!

Psikopatlar genel nüfusun yaklaşık yüzde 4,5’ini oluşturmalarına karşın, sıradan insanların psikopatlar hakkında öğrendiklerinin birçok sinema yoluyla gerçekleşiyor. Sinemaların psikopatları tasvir etme halleri, insanların onlara bir bütün olarak bakışını şekillendiriyor. Peki ekranda gördüğümüz tasvirler ne kadar gerçek?

Bir küme psikiyatrist, psikopat olarak tanımlanabilecek karakterleri içeren 400 sineması üç yıl boyunca izleyerek, hangisinin psikopatinin klinik durumunu tam olarak gösterdiğini belirlemeye çalıştı. Diğer bir deyişle, sinemalarda gördüğümüz ve bize psikopat olarak aktarılan karakterlerin ne kadarının gerçek manada psikopat olduğunu ortaya çıkarttı.

Listeyi 1915’ten beri sinemalarda tasvir edilen 105 erkek ve 21 bayan psikopata indiren 10 isimli bilim insanı ve sinema eleştirmeninden oluşan takım, daha sonra kimlerin psikopat olarak teşhis edilebileceğini ve aslında öbür rahatsızlıklarla teşhis edilip edilmeyeceğini tarttı. Grup, “isimli psikiyatrinin çeşitli taraflarını öğretmek ve göstermek” için kullanılabileceklerine inandıkları birtakım harika ve dikkat alımlı psikopati tasvirleri buldu. Lakin bunlar azınlıktaydı.

Grup, Journal of Forensic Sciences’da yayınlanan makalesinde, “Sinemalardaki en ünlü ‘psikolar’dan kimileri psikopat değil, psikotiktir” diye yazdı ve şöyle devam etti: “Bunların uygun bilinen örnekleri Psycho (Norman Bates) ve Taxi Driver (Travis Bickel) sinemalarında bulunur. Bu karakterler, çeşitli hallerde gerçeklikten kopuktur ve sanrısal kanılardan muzdariptir.” Yani bu iki karakter, aslen psikopat tarifine uymuyor.

Grubun söylediğine nazaran psikopatların en âlâ tasvirlerinden biri, Coen kardeşlerin No Country for Old Men sinemasındaki antagonisti Anton Chigurh‘du. Ekip, “Anton Chigurh, güzel tasarlanmış prototipik bir idiyopatik/birincil psikopattır” diyor ve devam ediyor: “Çocukluğuna ait bilgimiz yok, lakin sinemadaki davranışları hakkında etkin, birincil, idiyopatik psikopati, aşka karşı yetersizlik, utanç ya da pişmanlık yokluğu, ruhsal içgörü eksikliği, geçmiş tecrübelerden ders alma yetersizliği, soğukkanlılık, acımasızlık, tam kararlılık ve empati eksikliği teşhisi için kâfi argüman ve detaylı bilgiler var. Her türlü duyguya yahut insanlığa karşı temel olarak etkilenemez ve dirençli görünüyor.“

Anton Chigurh – No Country for Old Men

Psikopatların öteki yeterli tasvirleri, gerçek hayattaki seri katil Henry Lee Lucas‘tan ilham alan Henry-Portrait of a Serial Killer‘dan Henry oldu: “Bu sinemada, ana, enteresan tema, psikopatın hayatındaki kaos ve istikrarsızlık, Henry’nin içgörü eksikliği, güçlü bir empati eksikliği, duygusal yoksulluk ve âlâ örneklenmiş bir plan yapma başarısızlığıdır.“

En ünlü sinema psikopatlarından kimileri, psikiyatristlerin gerçek hayatta göreceklerini karşılamıyor lakin tekrar de psikopat sınıfına giriyor. Psikopatın en ünlü ve “karikatürize edilmiş” örneği olarak isimlendirdikleri Hannibal Lecter, “günlük klinik pratikte ekseriyetle bulunmayan birçok şahsî özelliğe sahip” olarak tanımlanıyor.

Genel olarak grup, psikopatların birçok tasvirinin bu durumun klinik tarifleri için yanlışsız olmamasına karşın, psikopatları gösteren sinemaların toplum için yararlı olabileceğine inanıyor: “Toplumumuzun kimi tiplerini yansıtan bu karakterler, sinema ve sanatın kendisi için genel olarak çok değerlidir, fakat gelecek kuşak isimli psikologlar ve psikiyatristler için büyük oranda eğitimsel materyal olabilir.“

Takım, son olarak şunları söylüyor: “Aslında, bu kurgusal karakterlerden kimileri, kişilik bozuklukları, parafili, eksper özellikleri, hukuk sisteminin tasviri, avukatların davranışları ve mahkeme salonu prosedürleri üzere isimli psikiyatrinin çeşitli taraflarını öğretmek ve göstermek için bedelli kabul edilebilir, bu sinemalar ders kaynağı olabilir, klinik hadiselerle ilgili sorular olabilir ve öğrenciler ile öğretim üyeleri ortasında yapan tartışmalar gerçekleşmesini sağlayabilir. Ancak hepsinin nitekim psikopat olmadıkları bir gerçek…“